एका मुलीचा बापच ही कविता समजू शकतो.. dedicated to all father's................

🌸माझी चिऊ🌸

अंधुक नजरेवरचा चष्मा सांभाळत,
अडगळीत सापडली एक बाहुली ;
हो हीच ती , हीलाच सतत सोबत ठेवायची
माझी चिऊ लाडली ।

मला हीच बाहुली हवी म्हणुन किती आदळआपट केली तिनं;
'पप्पा पप्पा'म्हणत जीवनाला खरा अर्थ दिला तिनं ।

ती जन्माला आली
तेव्हां मी भानावर आलो ;
आतापर्यंत उनाड मी
कळलें मला मी बाप झालो ।

रांगत रांगत तिनं अख्ख
घर काबीज केलं ;
खळंभर घराला
घरपण तेव्हां आलं ।

यायचो कामावरुन थकुनभागुन तेव्हां पळत येवून बिलगायची;
रात्री आईजवळुन ऊठुण
हळुच कुशीत माझ्या शिरायची ।

चेपुन द्यायची अंग
हात डोक्यावरुन फिरवायची;
आंघोळीला बसलो की
साबण पाठीला चोळायची ।

आईनंतर तिच झाली माझी आई
हट्ट करुन करुन वाढायची;
नको नको चिऊ म्हणताही
घास प्रेमानं भरवायची ।

तब्बेत सांभाळा पप्पा म्हणत
औषध वेळेवर द्यायची ;
तडपत्या उन्हात वाटायचा आधार तिचा,
ती सावली मायेची वाटायची ।

मूठभर वाळू घ्यावी हातात
अन बघता बघता जावी निसटुन;
तसेच क्षणही गेले
निघुन माझ्या हातुन ।

चिऊ माझी केव्हा झाली मोठी
कळालेच नाही;
घरात सर्वांनाच झाली
तिची लगीन घाई ।

चिमणाराजा आला
त्यानं गायीली गोडगोड गाणी ;
सोडुन माझी बाग चिऊराणी
गेली दुरच्या रानी ।

हुंदके देत रडली किती जातांना,
मायही तीची रडली, ओक्साबोक्सी रडली भावंडं
काळजाची खिल्पी उडली ।

मी मात्र उभा स्थितप्रज्ञासारखा
कर्तव्य पुर्ण करुन .........
पण माझ्या मनाचाही महामेरु ढासळला ,जेव्हां चिऊ गेली माझ्या समोरुन ........।

जाता जाता मात्र म्हणाली ,
सांगा ना बाबा ,
आम्हांलाच का ही शिक्षा ;
देतो बाप आपल्या मुलीला ताब्यात परक्याच्या,
सहज द्यावी जसी भिक्षा ।

अशी कशी ही रीत बाबा ,
मुलीला सर्वांपासुन तोडते ;
आईबापांची तोडुन नाळ ,
इतरांशी नाते जोडते ।

सांगा ना बाबा ,असे गप्प का,
सांगा ना एकदा
पुन्हा ;
कोणी काढली ही रीत ,
मुलगी असणे हाच का आमचा गुन्हा ।........
..................................
आजही अडगळीतली खेळणी तिची ,
छातीसी धरुण रडतो ;
नाही मिळत ऊत्तर माझ्या चिऊच्या प्रश्नाचं ,
का बाप कन्यादान करतो .....
का 😪😪😪😪
कन्यादान करतो......???????????????

🌸🌸🌸🙏🏽🌸🌸🌸